Qurumuş ağac kötüyü

   Yolun kənarında qurumuş ağac kötüyü var idi. Gecə oradan keçən oğru o kötüyü onu gözləyən polis hesab edib çox qorxdu. Sonra oradan cavan oğlan keçdi. Onun ürəyi sevincdən döyünməyə başladı. Çünki ağac kötüyünü sevgilisi sandı. Ağacın yanından keçən balaca uşaq isə ağlamağa başladı. Qorxulu nagıllardan təsirlənmiş uşaq ağacı ruh kimi gördü. Ağac isə sadəcə qurumuş  kötük idi.

Biz dünyanı özümüzü hiss etdiyimiz kimi görürük.